Και τότε μου φάνηκε ότι είδα τον εαυτό μου...ή μάλλον...τη σκιά του εαυτού μου μέσα στο ίδιο εκείνο λεωφορείο...να κατεβαίνει στην ίδια πάντα στάση...και να αρχίζει να περπατάει στη γνωστή για χρόνια διαδρομή...
''...και η φλόγα ετούτη καίει τόσο το κρανίο μας
που να βουτήξουμε βαθιά στην άβυσσο θα θέλαμε,
Παράδεισος ή Κόλαση αδιάφορο,
αρκεί να βρούμε κάτι νέο στα βάθη του αγνώστου...''
Charles Baudelaire
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου