Σήμερα νιώθω ότι είμαι γυάλινη. Φτιαγμένη από γυαλί κακής ποιότητας. Και είμαι έτοιμη να σπάσω. Να θρυμματιστώ σε χιλιάδες κομματάκια. Και να δω πως θα με μαζέψω μετά. Και πως θα με κολλήσω. Μου τελείωσε και η κόλλα. Γαμώτο.
''...και η φλόγα ετούτη καίει τόσο το κρανίο μας
που να βουτήξουμε βαθιά στην άβυσσο θα θέλαμε,
Παράδεισος ή Κόλαση αδιάφορο,
αρκεί να βρούμε κάτι νέο στα βάθη του αγνώστου...''
Charles Baudelaire
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου