Όλες οι πόρτες κάποτε ανοίγουν...είναι που κάποιοι ξέχασαν να ακούν για να ανοίξουν...είναι που κάποιοι ξέχασαν να περιμένουν λίγο αφού χτυπήσουν...είναι σημάδι μας τα ματωμένα δάχτυλα...σιωπηλοί συνωμότες μιας άλλης φυλής...που ψάχνει και χτυπάει πόρτες...οικόσημο μας το παγωμένο χαμόγελο και τα θλιμμένα μάτια...που αν προσέξει κανείς λίγο προσεκτικά...θα δει μέσα τους του κόσμου όλες τις θάλασσες....